Pengkhususan daerah masing-masing adalah sebuah keunikan masakan kontemporari dan moden awal yang tidak terbukti dalam dokumentasi yang sangat jarang dan masih ada hingga kini. Sebaliknya masakan zaman pertengahan dapat dibezakan melalui bijirin dan minyak yang membentuk norma diet dan melintasi sempadan etnik serta sempadan negara. Kepelbagaian geografi dalam hal makanan terutamanya disebabkan daripada perbezaan iklim, pentadbiran politik, dan adat setempat yang berbeza-beza di seluruh benua tersebut. Walaupun generalisasi menyeluruh harus dielakkan, lebih kurang kawasan yang berbeza di mana bahan makanan tertentu mendominasi boleh dilihat. Di Kepulauan British, Perancis utara, Negeri-Negeri Pamah, wilayah berbahasa Jerman di bahagian utara, Scandinavia, dan Baltik iklimnya secara umum terlalu keras untuk penanaman anggur dan zaitun. Di bahagian selatan, wain merupakan minuman yang biasa bagi orang kaya mahupun miskin (walaupun rakyat jelata harus berpuas hati dengan anggur perasan kedua yang murah); sementara bir merupakan minuman rakyat biasa di bahagian utara, di mana anggur adalah barangan import yang mahal. Buah oren (walau bukan jenis yang paling umum pada masa ini) dan delima biasa dijumpai di sekitar Mediterranean. Kurma dan buah ara kering boleh didapati di utara, tetapi hanya digunakan secukupnya untuk masakan.[24]

Minyak zaitun adalah satu bahan yang dapat dijumpai di mana-mana di sekitar Mediterranean, tetapi tetap merupakan bahan import yang mahal di bahagian utara di mana minyak popi, walnut, dan kacang hazel merupakan alternatif-alternatif yang paling mudah. Mentega dan lemak babi, terutamanya selepas kematian mengerikan semasa Wabak Hitam menjadikannya agak jarang, digunakan dalam jumlah yang cukup besar di bahagian utara dan barat laut, khususnya di Negeri-Negeri Pamah. Hampir kebanyakan pada masakan kelas menengah dan atasan di seluruh Eropah mengandungi badam, yang terkandung dalam susu badam yang dijumpai di mana-mana dan sangat serbaguna; badam juga digunakan sebagai pengganti telur atau susu dalam hidangan, walaupun pelbagai jenis badam yang pahit juga digunakan di kemudian hari.[25]